تفاوت زبان برنامه نویسی جاوا و جاوا اسکریپت چیست؟

مقالات
شنبه 30 تیر 1403
جهت مطالعه این مقاله به 10 دقیقه زمان نیاز دارید
تفاوت زبان برنامه نویسی جاوا و جاوا اسکریپت چیست؟
آنچه در این مقاله خواهیم خواند:

مقدمه

در دنیای برنامه‌نویسی، دو زبان جاوا و جاوا اسکریپت به خاطر تشابه در نام‌ها ممکن است باعث سردرگمی شوند. با این حال، این دو زبان از نظر ساختار، کاربرد، و محیط اجرا تفاوت‌های عمده‌ای دارند. در این مقاله، به بررسی تفاوت‌های اصلی بین زبان برنامه‌نویسی جاوا و جاوا اسکریپت می‌پردازیم تا به فهم بهتر این دو زبان کمک کنیم.

 

تاریخچه و توسعه

جاوا

زبان برنامه‌نویسی جاوا توسط جیمز گاسلینگ و تیمش در شرکت سان مایکروسیستمز (اکنون تحت مالکیت اوراکل) در سال 1995 معرفی شد. هدف از توسعه جاوا ایجاد زبانی بود که قابلیت حمل و نقل بالا داشته باشد و بتواند روی پلتفرم‌های مختلف اجرا شود. جاوا به عنوان یک زبان شئ‌گرا و مبتنی بر کلاس طراحی شد و از همان ابتدا برای کاربردهای مختلف از جمله توسعه نرم‌افزارهای بزرگ، اپلیکیشن‌های وب، و برنامه‌های موبایل مورد استفاده قرار گرفت.

جاوا اسکریپت

جاوا اسکریپت توسط برندان آیک در شرکت نت‌اسکیپ (که اکنون بخشی از موزیلا است) در سال 1995 توسعه داده شد. هدف اصلی از ایجاد جاوا اسکریپت، اضافه کردن قابلیت‌های تعاملی به صفحات وب بود. برخلاف جاوا که یک زبان کامپایل شده است، جاوا اسکریپت یک زبان تفسیری است که در مرورگرهای وب اجرا می‌شود.

 

نوع زبان و ساختار

جاوا

جاوا یک زبان برنامه‌نویسی شئ‌گرا و مبتنی بر کلاس است. این زبان به طور کامل کامپایل می‌شود و به بایت‌کد تبدیل می‌شود که توسط ماشین مجازی جاوا (JVM) اجرا می‌شود. جاوا دارای سیستم نوع‌ داده‌ای قوی و ثابت است که به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد برنامه‌هایی پایدار و ایمن بنویسند.

جاوا اسکریپت

جاوا اسکریپت یک زبان برنامه‌نویسی تفسیری و پویا است. این زبان به صورت خط به خط تفسیر می‌شود و نیازی به کامپایل شدن ندارد. جاوا اسکریپت یک زبان مبتنی بر شئ است، اما برخلاف جاوا، از پروتوتایپ برای وراثت استفاده می‌کند و نه کلاس‌ها. این زبان دارای سیستم نوع‌ داده‌ای پویا است که امکان انعطاف‌پذیری بیشتری را فراهم می‌کند.

محیط اجرا

جاوا

برنامه‌های جاوا ابتدا به بایت‌کد کامپایل می‌شوند و سپس توسط JVM اجرا می‌شوند. این امر به جاوا قابلیت حمل و نقل بالا می‌دهد؛ به این معنی که یک برنامه جاوا می‌تواند بدون تغییر بر روی هر پلتفرمی که دارای JVM است اجرا شود. جاوا به طور گسترده‌ای برای توسعه نرم‌افزارهای سرور، اپلیکیشن‌های اندروید، و برنامه‌های دسکتاپ استفاده می‌شود.

جاوا اسکریپت

جاوا اسکریپت به طور عمده در مرورگرهای وب اجرا می‌شود و برای افزودن تعاملات پویا به صفحات وب استفاده می‌شود. با این حال، با معرفی Node.js، جاوا اسکریپت قابلیت اجرا در سمت سرور را نیز پیدا کرده است. Node.js به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد که با استفاده از جاوا اسکریپت، برنامه‌های سرور قدرتمندی بسازند.

کاربردها

جاوا

جاوا به دلیل پایداری و قابلیت حمل و نقل بالا، برای توسعه نرم‌افزارهای بزرگ و پیچیده بسیار مناسب است. برخی از کاربردهای رایج جاوا عبارتند از:

  • توسعه اپلیکیشن‌های اندروید
  • نرم‌افزارهای سازمانی و سروری
  • ابزارهای علمی و محاسباتی
  • برنامه‌های وب با استفاده از فریمورک‌هایی مانند Spring

جاوا اسکریپت

جاوا اسکریپت بیشتر برای توسعه وب و ایجاد تعاملات پویا در صفحات وب استفاده می‌شود. برخی از کاربردهای رایج جاوا اسکریپت عبارتند از:

  • ایجاد صفحات وب تعاملی
  • توسعه برنامه‌های تک‌صفحه‌ای (SPA) با استفاده از فریمورک‌هایی مانند React، Angular و Vue.js
  • توسعه برنامه‌های سرور با استفاده از Node.js
  • ساخت برنامه‌های موبایل و دسکتاپ با استفاده از تکنولوژی‌هایی مانند React Native و Electron

مزایا و معایب

جاوا

مزایا:

  • قابلیت حمل و نقل بالا
  • پایداری و امنیت
  • پشتیبانی قوی از چندنخی
  • کتابخانه‌ها و فریمورک‌های غنی

معایب:

  • نیاز به نصب JVM
  • پیچیدگی بالای کدنویسی در مقایسه با زبان‌های دیگر

جاوا اسکریپت

مزایا:

  • سادگی و راحتی یادگیری
  • اجرا در مرورگرهای وب بدون نیاز به نصب اضافی
  • پشتیبانی گسترده از ابزارها و فریمورک‌های وب

معایب:

  • مشکلات امنیتی بالقوه
  • محدودیت‌های عملکردی در مقایسه با زبان‌های کامپایل شده
  • سیستم نوع داده‌ای پویا که ممکن است باعث ایجاد باگ‌های غیرمنتظره شود

نتیجه‌گیری

به طور خلاصه، جاوا و جاوا اسکریپت دو زبان برنامه‌نویسی با کاربردها و ویژگی‌های متفاوت هستند. جاوا به عنوان یک زبان شئ‌گرا و کامپایل شده، برای توسعه نرم‌افزارهای بزرگ و پیچیده مناسب است، در حالی که جاوا اسکریپت به عنوان یک زبان تفسیری و پویا، بیشتر برای توسعه وب و ایجاد تعاملات پویا استفاده می‌شود. درک تفاوت‌های این دو زبان می‌تواند به توسعه‌دهندگان کمک کند تا زبان مناسب برای پروژه‌های خود را انتخاب کنند و از ویژگی‌ها و قابلیت‌های هر کدام به بهترین نحو استفاده کنند.